منطقه حفاظت‌شده هفتاد قله، نام خود را از كوه «هفتاد قله» واقع در اين منطقه گرفته است و یکی از مناطق برگزیده در میان نواحی حفاظت‌شده در ایران محسوب می‌شود. اين منطقه دارای چشم‌اندازهای زيبا، تنوع و شگفتی گونه‌های گياهی و مأمن انواع گوناگون پستانداران، پرندگان و خزندگان، به ويژه پستانداران بزرگ علف‌خوار نظير كل، بز، قوچ و ميش است و در واقع يک موزه و آزمايشگاه طبيعی برای علاقه‌مندان به طبيعت و دانش محسوب می‌شود.
هر سال گروه‌ها و افراد زیادی از علاقه‌مندان، محققان و دانش‌پژوهان رشته‌های مختلف منابع طبيعی، محيط زيست، كشاورزی، علوم زمين و علوم جانوری از اين منطقه بازديد و استفاده می‌کنند.
در فصول مختلف سال، به خصوص بهار و تابستان نيز چندين هزار نفر از اهالی شهرهای اطراف منطقه در گروه‌های دانشجويی، دانش‌آموزی، كوه‌نوردی، كاركنان ادارات و كارخانه‌ها و نيز خانواده‌های ساكن در شهرها و روستاهای اطراف، به اين منطقه سفر می‌کنند و ساعاتی را در طبيعت زيبای آن سپری می‌کنند. شكار ورزشی نيز بخشی از اكوتوريسم و يكی از اهداف اوليه‌ی مديريت منطقه حفاظت شده‌ی هفتاد قله به شمار می‌رود. در چند سال اخير، بر اساس ضوابط و با صدور پروانه ويژه، شكار در اين منطقه صورت می‌گيرد كه در طی همين سال‌ها، ده‌ها شكارچی از كشورهای مختلف جهان از جمله اسپانيا، چك، قطر، تركيه، برزيل، ايتاليا و... از طريق آژانس‌های توريستی از اين منطقه بازديد کرده‌اند.
منطقه هفتاد قله به دليل شرايط خاص جغرافيايی و پوشش گياهی انبوه و وفور جانوران وحشی قابل شكار، همواره يكی از تفريح‌گاه‌های تاريخی ايران بوده و از زمان قديم مورد توجه قرار گرفته است. منطقه هفتادقله در دوران قاجار، يكی از شكارگاه‌های سلاطين بوده و سنگ‌نوشته‌های باقی مانده در ديوارهای صخره‌ای دره‌ی چكاب، بيانگر شكار صدها قوچ و ميش دریک روز است. حدود ۶۲ كتيبه در كوه‌های هفتاد قله حک شده است كه قدمت تعدادی از آن‌ها به ۴۰۰ سال قبل می‌رسد.
تنوع جانوری منطقه
تنوع جانوری در اين منطقه بسيار زياد است مثل پستانداران، بی‌مهرگان، خزندگان و... قسمت اعظم بی‌مهرگان منطقه را بندپايان، به ويژه حشرات تشكيل می‌دهند. مهره‌داران این منطقه شامل ماهيان، دوزيستان، خزندگان، پرندگان و پستانداران است. دوزيستان منطقه را گونه‌هايی از قورباغه‌ها و وزغ تشكيل می‌دهند كه عمدتا در آب‌های راكد اطراف روستاها و چشمه‌های منطقه يافت می‌شوند. شرايط اقليمی خشک و پوشش گياهی بوته‌ای منطقه هفتاد قله محيط‌های مناسبی برای زيست انواع خزندگان هستند که از راسته‌ی لاك‌پشت‌ها يك گونه لاکپشت مهميزدار در دشت‌ها و دامنه‌های اين منطقه زندگی می‌كند. راسته‌ی سوسمارها شامل ۸ خانواده و ۱۱۲ گونه در ايران هستند و به جز لوس مار و بزمجه بقيه نام فارسی ندارند و آن‌ها را سوسمار يا مارمولک می‌نامند. راسته‌ی مارها در ايران از ۷ خانواده شامل ۶۳ گونه‌ی خشك‌زی و ۹ گونه‌ی دريايی، تشكيل شده است. در اين منطقه تا كنون هيچ مطالعه‌ای در باره‌ی مارها انجام نشده اما برخی از مارهای شناسايی شده عبارتند ازمارهای قيطانی (غير سمی)، شتری (غير سمی)، گورخری (غير سمی)، تيرك مار (غير سمی)، افعی سوسن (نيمه سمی)، افعی پلنگی (نيمه سمی)، تير مار (نيمه سمی)، مارجعفری (سمی)، گرزه مار يا افعی ايران (سمی). در ايران ۵۰۲ گونه پرنده شناسايی شده كه ۷۱ گونه از ۲۶ خانواده‌ی آن در منطقه هفتاد قله شناسايی شده كه از نظر تعداد گونه ۱۴/۵درصد و از نظر خانواده ۳۴/۵درصد پرندگان ايران را تشكيل می‌دهند. به طور كلی ۶۲درصد از پرندگان هفتاد قله مهاجر و ۳۸ درصد از آن‌ها بومی هستند كه ۱۴/۵ درصد از آن‌ها مهاجر عبوری هستند. بيشترين تنوع و تراكم پرندگان به ترتيب در نواحی دره‌ی لته در، دره‌ی چكاب و دره سیبک در منطقه هفتاد قله هستند. از بين پرندگان شكارگر در منطقه حفاظت شده، دليجه، عقاب طلايی و سارگپه بومی منطقه بوده و شاهين، هما، رطيل، سنقر گندمی مهاجر هستند. جغد کوچک، گونه‌هايی از خانواده‌ی چكاوک و چلچله، سينه‌سرخ، بلبل، سهره، هدهد، داركوب، گونه‌هايی از خانواده‌ی كلاغ‌ها، كبك، تيهو، بلدرچين و كبوتر جنگلی از سایر گونه‌هایی هستند که در این منطقه شناسایی شده‌اند.
