سشنبه بازار املش

تشکیل بازارهای هفتگی از گنجینه‌های فرهنگی و اقتصادی شمال ایران است که در استان گیلان رواج بیشتری دارد,این بازار‌ها محل تبادل کالاهای روستایی و شهری بوده‌اند که هم مایحتاج هفتگی شهر نششینان را فراهم می‌کردند و هم اسباب زندگی روستاییان را تامین میکند. گرچه کاربرد این بازارها با توسعه شهر نشینی تغییر کرده اما همچنان به همان شکل سنتی برپا می‌شوند که نمونه‌ی بارز آن سه شنبه بازار املش است سه شنبه بازار در ساعتهای مختلف دارای کارکردهای متفاوتی است و باعث جذب روستائیان زیادی از اطراف و اکناف خود می‌شود. سه شنبه برای مردم املش روز تلاش و کار بیشتر است ، بازاریان و کسبه در این روز بیشترین فروش خود را دارند و بسیاری از کسبه از شهر‌های دیگر محصولات خود را برای فروش به املش می‌آورند. شهر املش در این روز خیلی دیدنی و جالب است ، و برای کسانی که از خارج استان می‌آیند جذابیت بسیاری دارد. سه شنبه بازار در املش از سال 1312 توسط نصرالله خان بنا شد و تا به امروز ادامه دارد از بازاریهای صاحب نام این شهر میتوان به مرحوم حاج بییازار . ریحانی . شکری . حاجی مقدم . شیرعلی احمدی نام برد حضور طبقات مختلف مردم در این بازار از اشتیاق و علاقه فراوان آنان به شرکت در این اجتماع پرشور حکایت می‌کند. جوانان روستاها پس از یک هفته کار و تلاش ، زیباترین لباسهای خود را پوشیده به سوی بازار می‌روند, حضور در بازار وگشت و گذار در آن بهترین سرگرمی و تفریح برای طبقات مختلف مردم بخصوص جوانان است. بازار نعلبندها هم به سبب مراجعه مسافران نقاط کوهستانی که خود را با اسب و قاطر به سه شنبه بازار املش رسانده اند گرم و پر رونق است. در این بازار اجناس خارجی نیزعرضه می‌شود. فروشندگان دوره گرد بیشتر از شهرهای رشت ، آستانه اشرفیه، لنگرود و رودسر هستند. حضور در حلقه مارگیران ، معرکه گیران و درویشها از جنبه‌های تفریحی سه شنبه بازار املش است.