رودخانه شاپوری

رودخانه شاپور با طول ۲۲۰ کیلومتر، از ارتفاعات شمال شرقی کازرون سرچشمه گرفته و در تنگ چوگان به چشمه ساسان متصل می‌شود. این رود سپس از ناحیه غربی کازرون گذشته و پس از دریافت آب رودخانه شکستیان و طی یک مسیر کوهستانی، وارد دشت خشت شده و پس از آبیاری بیش از ۲ هزار هکتار از زمین‌های کشاورزی این منطقه و اتصال چند شاخه فرعی دیگر به آن، در نزدیکی روستاهای جره بالا و میلک، وارد دشت شبانکاره شهرستان دشتستان استان بوشهر می‌شود. رودخانه شاپور در استان بوشهر به رود دالکی پیوسته و با نام رود حلّه، به خلیج فارس می‌ریزد. به منظور بهره‌برداری بیشتر از آب این رودخانه، در استان بوشهر دو سد مخزنی به نام‌های رئیس علی دلواری و انحرافی شبانکاره، بر روی آن بسته شده است. متأسفانه این امر سبب شده است رودخانه بسیاری از توان‌ها و کارکردهای خود را از دست بدهد به عنوان مثال در گذشته زمین‌های حاشیه رودخانه در فصل پرآبی از آب اشباع شده و پس از عقب‌نشینی آب، این زمین‌ها به کشتزارهایی از صیفی‌جات همچون هندوانه، خربزه و … تبدیل می‌شد و در برخی روستاها نیز زراعت گندم و جو صورت می‌گرفت یا این زمین‌ها که در منطقه با عنوان چم شناخته می‌شد، به عنوان مرتع به دامداران منطقه واگذار می‌گردید. در حال حاضر این کشتزارها از بین رفته و به جای آن‌ها بیشه‌زارهایی از گز و درختچه‌های شورپسند به جا مانده است. رودخانه شاپور اثرات مثبت زیست محیطی نیز در این منطقه داشته و به عنوان یکی از متنوع‌ترین زیستگاه‌های آبزیان آب‌های شور و شیرین همچون انواع ماهی، لاک‌پشت، خرچنگ و …، منبعی مطمئن در تأمین مواد پروتئینی ساکنان منطقه و کرانه‌های آن زیستگاه انواع پرندگان بومی و مهاجر بوده است. علاوه بر این، جریان آرام و گاه خروشان رودخانه شاپور در منطقه خشک و سوزان جنوب کشور، یکی از زیباترین و دل‌انگیزترین چشم‌اندازها را به وجود آورده بود که همه ساله گردشگران بسیاری از نقاط مختلف کشور به منظور بهره‌مندی از این موهبت طبیعی، به این منطقه مراجعه می‌نمودند.